هنگامی که بحث استقرار FTTx پیش می آید، دو راه حل برای شبکه ها وجود دارد که معروف به PON (شبکه پسیو نوری) و AON (شبکه اکتیو نوری) می باشند. چه تفاوتی بین آنها می باشد؟ کدام یک را شما انتخاب می کنید؟ PON یا AON؟ شما ممکن است پاسخ را در این مقاله پیدا کنید.
PON
PON شامل یک ترمینال خط نوری (OLT) واقع در دفتر مرکزی (CO) و مجموعه ای از ترمینال های شبکه های نوری مرتبط (ONT) که در پایان خط فیبر نوری و معمولاً در قسمت مشترک و کاربر واقع شده است، می شود. هر دو دستگاه نیاز به برق دارند. به جای استفاده از لوازم الکترونیکی طراحی شده در فضای خارجی، PON با استفاده از اسپلیتر و کوپلر پسیو، پهنای باند را در میان کاربران تقسیم میکند. به طور معمول تقسیم پهنای باند بین 32 کاربر انجام شده و حداکثر تا فاصله 10-20 کیلومتر را ساپورت می کند.
AON
سیستم اپتیکی اکتیو با استفاده از تجهیزات سوئیچینگ الکتریکی، مدیریت توزیع سیگنال و هدایت سیگنال ها به مشترکین خاص را انجام می دهد. این سوئیچ برای هدایت سیگنال های ورودی و خروجی به محل مناسب در شیوه های مختلف باز و بسته می شود. بنابراین، یک مشترک می تواند یک فیبر در حال اجرای اختصاصی به خانه خود داشته باشد. شبکه های اکتیو می توانند تعداد نامحدودی از مشترکین را در فاصله بیش از 80 کیلومتر ساپورت کنند.
مزایا و معایب PON
PON دارای مزایای متمایزی بوده و به شدت کارآمد می باشد و هر تار فیبر نوری می تواند به 32 کاربر خدمات ارائه بدهد. در مقایسه با PON، AON دارای هزینه ساخت و نگهداری پایین تری است. از آنجا که قطعات و تجهیزات الکتریکی استفاده شده در آن بسیار کمتر می باشد، در نتیجه به راحتی خطا در سیستم PON رخ نمی دهد.
PON همچنین دارای برخی معایب می باشد. یکی از بزرگترین معایب اسپلیترها این است که بدون هیچ ملاحظه، انتخاب و منطقی ، ارسال را به تمام نقاط پایانی انجام می دهند. پس شما نمی توانید زمانی که یکی از خدمات قطع می شود، مشکلات را مقرون به صرفه حل نمایید. مشکل دیگر انعطاف پذیری آن است.در صورت نیاز به طراحی دوباره شبکه و یا کشیدن رشته فیبر جدیدی از اسپلیتر upstream، همه مشترکان downstream باید آفلاین شوند تا اسپلیتر در شبکه تغییر یابد. در انتها از آنجا که در PON ،کل شبکه به اشتراک گذاشته می شود، تمام مشترکین دارای پهنای باند یکسان می باشند. بنابراین سرعت انتقال داده ها ممکن است در زمان اوج مصرف کند شده و کاهش یابد.
مزایا و معایب AON
AON دارای مزایای خاصی است. اول اینکه، وابستگی آن به تکنولوژی اترنت باعث می شود همکاری بین فروشندگان آسان شود. مشترکین می توانند سخت افزاری را انتخاب نمایند که نرخ انتقال داده مناسب داشته و در مقیاس بالا با افزایش نیازها، بدون نیاز به بازسازی شبکه قابل ارتقا باشد. دومین مورد، در رابطه با فاصله است. یک شبکه اکتیو دارای محدودیت فاصله 80 کیلومتر بدون در نظر گرفتن تعداد مشترکین می باشد. در انتها انعطاف پذیری بالا برای استقرار خدمات مختلف به مشتریان مسکونی و تجاری و هزینه مشترک پایین از مزایای دیگر آن می باشد.
AON مانند PON، دارای نقاط ضعف می باشد. حداقل یک سوئیچ تجمعی برای هر 48 مشترک نیاز داشته چرا که نیاز به توان برای ارسال دارد. AON ذاتا قابلیت اعتماد کمتری از PON دارد.
از این مقاله می توانید دریابید که هر دو تکنولوژی دارای مزایا و معایب خاص خود می باشند. در برخی از موارد، در سیستم های FTTx ، از ترکیب عناصر هر دو معماری اکتیو و پسیو به شکل یک سیستم ترکیبی استفاده می شود. بنابراین، برای تصمیم گیری که کدام تکنولوژی استقرار یابد، باید شرایط خاص هر سیستم در نظر گرفته شود.
EDFA یک تقویت کننده نوری بر اساس فیبر نوری اربیوم دوپ می باشد، که سیگنال های نوری را بدون تبدیل آنها به شکل الکتریکی تقویت می کند. EDFA از لیزر نیمه هادی برای پمپ فیبر اربیم دوپ استفاده می کند، و نور را در ناحیه طول موج 1.5 میکرومتر که در آن فیبر نوری مخابراتی حداقل تلفات را دارا می باشد تقویت می نماید. دارای نویز پایین است و می تواند بسیاری از طول موجها را به طور همزمان تقویت کند، که باعث می شود DWDM امکان پذیر شود و تکنولوژی DWDM را قادر می سازد کلیدی برای شبکه های ارتباطی نوری شود. از این رو تحقق EDFA، به سرعت توسعه یافته و انتخاب آمپلی فایر برای اکثر برنامه های کاربردی در ارتباطات نوری به امری مهم تبدیل شده است.
ساختار و اصول کار EDFA ها بسیار آسان است. EDFA شامل فیبر نوری شیشه ای دوپ شده با یون اربیوم، کوپلر WDM، ایزولاتور، فیلتر نوری و منبع برق Pump می باشد.
تصویر بالا نشان می دهد که یک EDFA چگونه کار می کند؟ هنگامی که یک پرتو نور که حامل سیگنال است از فیبر نوری اربیوم دوپ عبور می کند یک لیزر Pump انرژی تقویت کننده در اربیم را در قله جذب 980 و 1480 نانومتر از طریق کوپلر WDM فراهم می کند.
سپس یک فیلتر نوری آثار باقی مانده از پرتو Pump را حذف میکند به طوری که آن با دریافت سیگنال اختلال پیدا نکند. ایزولاتورها در آمپلی فایر ها برای به حداقل رساندن بازتاب در EDFA ها قرار داده می شوند.
نحوه انتخاب صحیح EDFA
اول از همه، شما باید از نوع شبکه و نوع نیاز مطمئن شوید تا بتوانید EDFA مناسب را انتخاب نمایید.
بسته به نوع کاربرد شبکه، EDFA به طور کلی به انواع زیر طراحی شده است:
DWDM EDFA:
برای این نوع از شبکه، نه تنها EDFA نیاز به قدرت بالا و نویز پایین دارد، بلکه به گین مسطح نیز نیاز دارد و مانند تمام کانالهای طول موج می تواند به یک اندازه تقویت شود.
SDH EDFA:
برای شبکه SDH، طراحی EDFA اجازه می دهد حداکثر بودجه توان برای رسیدن به بالاترین تشخیص حساسیت امکان پذیر شود.
روشی که EDFA به منظور افزایش عملکرد لینک داده های نوری استفاده می کند نیز در انتخاب EDFA ها مهم می باشد.
با توجه به این موضوع سه نوع EDFA را می توان در بازار یافت:
طول موج:
شما باید مطمئن باشید چه تعداد طول موج از طریق EDFA از ابتدا و انتهای بازه طول موج می گذرد ، به عنوان مثال در بازه 1530-1562 نانومتر چند طول موج موجود می باشد. برای لینک تک طول موج، شما باید مشخصا طول موج دقیق را بدانید.
توان یا اتلاف بودجه:
بودجه به ما می گوید که چه مقدار تقویت برای تمام لینک نیاز و لازم می باشد.
محل EDFA:
پس از فرستنده، قبل از گیرنده، و یا در وسط مسیر قرار دارد.
EDFA مخفف تقویت کننده فیبر دوپ اربیم می باشد، که در دهه 90 در سیستم انتقال فیبر نوری استفاده می شد و محبوبیت و استفاده از این فن آوری ارتباطی فیبر نوری انقلابی به پا کرده است.
EDFA دارای حجم کوچک، توان مصرفی کم، و سهولت در استفاده می باشد. EDFA مناسب برای نصب انواع سیستم ها ، مانند فریم داخلی SDH ، جعبه دستگاه CATV و فریم سیستم DWDM می باشد.
اختراع EDFA تقویت کننده فیبر دوپ اربیم، موفقیت بزرگی بود که می توان به عنوان انقلاب از آن یاد کرد. EDFA ، امکان استفاده برای فواصل طولانی، ظرفیت های بزرگ، سرعت بالای ارتباطات فیبر نوری را فراهم می کند. توسعه پژوهش و کاربرد EDFA در ارتباطات فیبر نوری دارای اهمیت بالایی است. در سال های اخیر، سیستم فیبر نوری CATV EDFA در سیستم فیبر نوری CATV 1510 نانومتر به سرعت در حال گسترش می باشد. EDFA تقویت کننده فیبر دوپ اربیم به طور گسترده در سیستم فیبر نوری CATV استفاده می شود. تقویت کننده توان، توان خروجی نوری از فرستنده دوباره در پایان سیستم CATV اختصاص داده شده است. ترانک انتقال فیبر نوری برای هر جهت استفاده می شود. تقویت کننده توان و تقسیم کننده توان نیز می تواند مجددا استفاده شود. در شاخه هایی از Back bone فیبر که دور از انتهای مسیر می باشد می توان برای جبران تلفات شاخه ها از EDFA تقویت کننده فیبر دوپ اربیم استفاده نمود.
به عنوان یکی از کاربردی ترین حالت های از سیستم تقویت کننده فیبر نوری، به طور کلی دو نوع روش برای سیستم مدیریت شبکه وجود دارد. یکی از روش ها، مدار رابط 232 C با آمپلی فایر فیبر نوری است که پارامترهای تقویت کننده فیبر نوری و اطلاعات با زنگ هشدار به سیستم مدیریت شبکه، مدیریت یکپارچه، صفحه نمایش و دسترسی را انتقال می دهد.
فیبر اربیم دوپ هسته اصلی EDFA است. EDFA از فیبر نوری کوارتز به عنوان یک ماده زیرلایه، مخلوط با نسبت ER3+ استفاده می کند. از آنجا که ER3+ در سطح بالا دارای عمر کوتاه است، ER3+ اگر در فرم غیر تابشی کار کند زودتر به سطح بالاتر انتقال خواهد یافت. وارونگی جمعیت بین سطح انرژی و توزیع سطح پایین است. اختلاف انرژی بین دو سطح انرژی برابر 1550 نانومتر انرژی فوتون است، تابش تنها در طول موج 1550 نانومتر نور تحریک شده است.
مزایای استفاده از EDFA CATV: EDFA دارای نویز کم بوده و ویژگیهایی نظیر بهره خوب ردیابی ، پهنای باند تقویت کننده بزرگ، سازگار با سیستم مالتی پلکس تقسیم طول موج چندگانه (WDM) ، راندمان بالا، عملکرد پایدار ، فن آوری عالی و غیره را دارا می باشد. EDFA در سیستم های مدرن از راه دور با سرعت بالای ارتباطات نوری بسیار محبوب است.
مشخصات خوب: قبل از Pump به طور کلی از 980 نانومتر استفاده می کند، پس از استفاده سطحPump 1480 نانومتر است. به حداقل رساندن رقم نویز EDFA توسط بهینه سازی معقول و منطقی و دسترسی به سیستم با نسبت CARRIER به نویز عالی امکان پذیر است.
قابلیت اطمینان: EDFA از 1 واحد رک استاندارد 19 اینچ استفاده می کند، منبع تغذیه سوئیچینگ که عملکرد بالایی دارد. EDFA می تواند در ولتاژ AC 85∽265 و با منبع تغذیه V DC 48 (رزرو) کار کند. شاسی خنک کننده می تواند کنترل دمای اتوماتیک را به عهده بگیرد.
نمایش : این دستگاه شامل یک ریزپردازنده برای نمایش بر کار وضعیت Pump لیزر ، ال سی دی نمایش پارامترهای کار می باشد.
خروجی قابل تنظیم توان نوری: توان نوری خروجی را می توان به -3dB تغییر داد.
نوع توان پلاگین: پلاگین منبع تغذیه سوئیچینگ آلومینیومی است و برای اتلاف حرارتی و جایگزینی مناسب می باشد.
هنگامی که در مورد کابل های فیبر نوری بحث می شود، ممکن است در مورد UPC یا APC صحبت شود و دانستن آن برای شما جالب باشد. برای مثال، فرق بین کانکتور SC APC و SC UPC چه می باشد؟ UPC و APC در واقع دو نوع شیوه صیقل دادن فرول کانکتور فیبر نوری می باشد این مقاله به شما کمک خواهد کرد که بین دو کانکتور UPC و APC گزینه بهتر را انتخاب کرده و راه حل بهتری را برای شبکه خود بیابید.
APC و UPC چیست؟ اتلاف بازگشتی در هنگام نصب یک کانکتور در پایان شبکه فیبر اجتناب ناپذیر می باشد. این بازتابش برگشتی توسط منبع نور تولید شده است. با این حال، اتلاف شدید نور به منابع نور لیزر آسیب و در سیگنال های انتقال یافته اختلال ایجاد می کند. بنابراین، انواع مختلف پولیش فرول کانکتور از تلفات توان شدید جلوگیری می کند. UPC و APC دو نوع پولیش می باشند که به طور گسترده ای در شبکه ها استفاده می شوند. در اینجا به برخی از اطلاعات خاص در مورد UPC و APC اشاره می کنیم. UPC، دارای تماس فیزیکی اولترا و تکامل یافته ی فرمPC که دارای سطح خاص است، می باشد. کانکتور UPC به دستگاه صیقل سازی برای محقق کردن مشخصات تلفات بازگشتی نوری کم، وابستگی خاصی دارد. انتهای گرد آن که در طی پولیشینگ ایجاد شده اجازه می دهد تا تار فیبر نوری بر روی نقطه بالایی قرار بگیرد. علاوه بر این، در هنگام استفاده از کانکتور UPC، مطمئن شوید که با توجه به مشخصات لیزر می تواند ،اتلاف بازگشتی کانکتور UPC که تولید می نماید را اداره و تحمل نماید.
APC، دارای تماس فیزیکی زاویه دار می باشد و بسیار متفاوت از UPC است. انتهای مواجهه با اتصال APC دقیقا با زاویه 8 درجه به غلاف فیبر جلا داده شده است به طوری که مقدار زیادی از اتلاف بازگشتی به غلاف فیبر نوری بازگشت داده می شود که این کار از تداخل ارسال سیگنال یا آسیب رساندن به منبع لیزر جلوگیری می کند. اتصال کانکتور APC در 8 درجه با نگه داشتن ثابت سطح بسیار دشوار است. بنابراین، اگر فرول کانکتور APC آسیب ببیند، باید آن را با یک کانکتور APC نو جایگزین نمود.
نحوه ی تشخیص UPC از APC تفاوت های بسیاری را می توان بین اتصالات UPC و APC پیدا نمود:
نکته اول فرول کانکتور است. همانطور که قبلا بحث نمودیم، کانکتور UPC بدون هیچ زاویه ای پولیش می شوند، اما کانکتور APC با زاویه 8 درجه پولیش می شوند. نکته دوم راه بازتابش نور می باشد. نحوه پولیش مختلف فرول به طور مستقیم باعث تفاوت انعکاس نور می شود. اگر از کانکتور UPC استفاده شود نور منعکس شده مستقیم به سمت منبع نور انعکاس می یابد، اما در کانکتور APC به جای بازتاب به سمت نور به علت زاویه پولیش، نور به غلاف فیبر نوری بازتاب داده می شود. نکته سوم تلفات بازگشتی می باشد. از آنجا که الگوهای انعکاس نور متفاوت هستند، سطح تلفات بازگشتی نیز متفاوت می باشد. تلفات بازگشتی کانکتور APC با مقدار -65 dB کمتر از کانکتور UPC با مقدار -50 dB می باشد. در واقع کانکتورها می توانند به عملکرد تطبیق بهتری دست یابند اگر اتلاف بازگشتی پایین تری داشته باشند. نکته چهارم رنگ کانکتور می باشد. این آشکارترین تفاوت است که می تواند در کانکتورها دیده شود. کانکتور UPC معمولا بدنه آبی دارد در حالی که کانکتور APC بدنه سبز رنگ دارد.
نحوه انتخاب کانکتور UPC و APC ؟ اگر هنوز بین انتخاب از بین دو نوع کانکتور شک و شبهه دارید بهترین راه این است که کاربرد خود را ببینید و طبق آن تصمیم بگیرید. به طور کلی، نوع APC دارای عملکرد بهتر از نوع UPC می باشد. APC برای کاربردهای پهنای باند بالا و لینک مسافت های طولانی به کار برده می شود. به عنوان مثال، FTTX، شبکه پسیو نوری (PON) و مالتی پلکس تقسیم طول موج (WDM) که حساسیت بیشتری نسبت به تلفات بازگشتی دارند، APC یک راه حل بهتر برای ارائه پایین ترین تلفات بازگشتی می باشد. با این حال، استفاده گسترده از کانکتورهای APC هزینه بالاتری دارد. با این اوصاف، ممکن است کانکتور UPC یک انتخاب بهتر باشد چرا که هزینه از اهمیت بالایی برخوردار است.
فیبر نوری در حال حاضر به طور گسترده ای در شبکه های سراسر جهان استفاده می شود. هنگامی که آن را برای کار واقعی به کار می بریم، اتصال تارهای فیبر نوری یک کار ضروری است. دستگاه فیوژن یک ابزار موثر برای جوش فیبر نوری است. اما انتخاب نوع مناسب دستگاه فیوژن هنوز هم یک چالش بزرگ به حساب می آید. در این مقاله، ما در مورد چگونگی پیدا کردن دستگاه فیوژن مطابق با نیازهایمان صحبت خواهیم کرد. قبل از بحث در مورد انواع مختلف دستگاه فیوژن، اجازه دهید ابتدا نگاهی به اصول کار و عملکرد خاص دستگاه فیوژن داشته باشیم. با استفاده از جوش فیوژن، اتصال دائمی برقرار می شود به طوری که سیگنال های نور می توانند از یک فیبر به دیگری، با تلفات بسیار کمی در لینک انتقال یابند. منبع حرارت یک متصل کننده فیوژن می تواند یک لیزر، شعله گاز، یک رشته تنگستن یا یک قوس الکتریکی باشد. در حال حاضر محبوب ترین و پرکاربردترین نوع منبع حرارتی، قوس الکتریکی می باشد. امروزه با توجه به سیستم تراز کردن متفاوت تارها به هنگام اتصال فیوژن دو نوع دستگاه فیوژن وجود دارد. یکی از آن ها با تراز کردن غلاف (Cladding) و دیگری با تراز کردن کردن هسته (Core) عملیات فیوژن را انجام می دهد. اگر شما تفاوت بین این دو نوع دستگاه فیوژن را بدانید، پیدا کردن یک دستگاه فیوژن، مشکل نخواهد بود.
دستگاه فیوژن مبتنی بر تراز کردن برحسب هسته در حال حاضر تراز کردن بر حسب هسته پرکاربردترین فناوری برای جوش فیوژن است. دستگاه فیوژن با استفاده از ترکیب تصویر و سیستم تشخیص نور می تواند هسته تارهای فیبر نوری را به منظور اندازه گیری و نمایش موقعیت هسته مشاهده کند. تارهای نوری در شیار V شکل قرار می گیرد و در سه بعد X افقی، Y عمودی و Z خارج/داخل تراز می شود. این نوع دستگاه فیوژن برای انواع تارهای فیبر نوری، مانند سینگل مود یا مالتی مود سازگار بوده و برای جوش تارهای بد و قدیمی با تارهای جدید و خوب، مناسب می باشد.این دستگاه، تا حدی گران بوده اما ترازبندی آن دارای دقت بالایی است.
دستگاه فیوژن مبتنی بر تراز کردن برحسب غلاف (Cladding) تراز کردن برحسب غلاف نیز تراز پسیو یا شیار نوع V و ثابت نامیده می شود. این نوع از دستگاه فیوژن متکی به شیوه تراز نمودن فیبر بر شیار V شکل است که سطح بیرونی یا غلاف فیبر را در نظر می گیرد. هسته فیبر ازداخل و از سمت خارج قابل تنظیم است. این نوع از دستگاه فیوژن فقط برای فیبر مالتی مود و فیبر سینگل مود با کیفیت بالا مناسب است. دستگاه فیوژن مبتنی بر تراز کردن برحسب غلاف (Cladding) هزینه پایین تر و هم ترازی سریعتر دارد اما تقاضا برای کیفیت بالاتر فیبر روز به روز بیشتر می شود و این نوع فیوژن تلفات بیشتری دارا می باشد.
پیشنهادات مفید برای اسپلایسینگ فیبر نوری اگرچه اسپلایسینگ دو نوع فیبر نوری متفاوت است اما ما در اینجا به روشهای فیوژن معمول و رایج اشاره می کنیم. برخی از پیشنهادها برای اسپلایسینگ فیبر نوری عبارتند از:
1. دستگاه فیوژن را قبل از اسپلایسینگ پاک و تمیز کنید. زمان اسپلایسینگ فیبرهای نوری، هر گونه آلودگی نامرئی باعث مشکلات بسیار زیادی شود. 2. به منظور افزایش سرعت هم ترازی برای دستگاه فیوژن، استفاده از ابزار دیگر، مانند Cleaver فیبر نوری مهم است. Cleaving خوب در اسپلایسینگ اتلاف توان فیوژن فیبر نوری را کاهش می دهد. 3. اطمینان حاصل کنید پارامترهای فیوژن با متد و شیوه خاص قابل تنظیم است. تغییرات پارامترها نیز مشکلاتی را برای تنظیم دلخواه کاربر ایجاد می کند.
نتیجه انتخاب یک دستگاه فیوژن مناسب برای فرآیند اسپلایسینگ سودمند و مفید می باشد. شما می توانید با در نظر گرفتن نیازها و هزینه مقرون به صرفه، دستگاه فیوژن مناسب را پیدا کنید. دستگاه فیوژن مبتنی بر تراز کردن برحسب هسته از دستگاه فیوژن مبتنی بر تراز کردن برحسب غلاف (Cladding) گران تر و دقیق تر است. لطفا دستگاه فیوژن ایده آل خود را عاقلانه انتخاب کنید و فراموش نکنید که به دنبال بهترین دستگاه طبق پروژه و کاربرد خود باشید.
پچ پنل فیبر نوری، محفظه ای از فیبر نوری می باشد که برای مدیریت بهتر کابل و حفاظت کابل در مراکز اطلاعاتی (Data Center) استفاده می شود. استفاده از پچ پنل فیبرنوری، باعث صرفه جویی در زمان می شود و انجام کار کابل کشی برای تکنسین ها را آسان تر می کند. پچ پنل فیبر نوری، اتمام و خاتمه دادن به کابل های فیبر نوری را انجام داده و دسترسی به کابل فیبر نوری برای اتصال متقابل را فراهم می نماید. در بازار امروز، انواع مختلفی پچ پنل فیبر نوری وجود دارد. انتخاب درست پچ پنل برای شبکه ممکن است کمی پیچیده به نظر ب رسد. در این مقاله به چند جنبه که برای انتخاب پچ پنل فیبر نوری مهم می باشد، می پردازیم.
برخی از ابعاد برای بررسیLoaded در برابر Unloaded
پچ پنل Loaded دارای پنل های آداپتور و یا نوار کاست از پیش نصب شده می باشد در حالی که پچ پنل Unloaded خالی می باشد و هیچ چیز در داخل آن نمی باشد. به طور معمول، کانکتورهای LC و MTP به طور گسترده ای در پچ پنل Loaded استفاده می شوند. اما اغلب این کانکتورهای پنل Loaded به طور دائم نصب شده اند، بنابراین اگر یک پورت آسیب ببیند برای همیشه بلا استفاده می ماند. پچ پنل Unloaded ، در مقابل، انعطاف پذیر تر است که به شما اجازه تبادل پورت معیوب را می دهد. اسمبلی اضافی باید توسط خودتان خریداری شده و نصب آن به عهده خودتان می باشد.
اندازه رک پچ پنل
پچ پنل فیبر معمولا توسط واحد یونیت رک اندازه گیری می شوذ. یونیت رک برای توصیف ارتفاع تجهیزات الکترونیکی طراحی شده برای نصب در یک رک گسترده با پهنای 19 اینچ و یا یک رک گسترده با پهنای 23 اینچ به کار برده می شود. ارتفاع تجهیزات رکمونت اغلب به عنوان یک عدد با U یا RU نمایش داده می شود. 1U اشاره به یک یونیت رک دارد، 2U اشاره به دو یونیت رک دارد و .... 2RU و 4RU اغلب برای نصب با ظرفیت بالا استفاده می شود. بنابراین با توجه به کاربرد شما، اندازه رک مرتبط نیز باید تنظیم شود.
ظرفیت پورت
ظرفیت پورت فاکتور مهمی هنگام خرید پچ پنل فیبر محسوب می شود. به طور نرمال پچ پنل عادی، 1RU قادر به داشتن 48 پورت می باشد. اگر پچ پنل با ظرفیت بالا مورد نیاز باشد، 1RU از 96 پورت فیبر نوری پشتیبانی می کند. علاوه بر این، در 1RU، 144 پورت نیز موجود است با پنل های با تراکم فوق العاده. از آنجا که ظرفیت بالا اغلب در مراکز داده (Data Center) استفاده می شود، پچ پنل با ظرفیت پورت بالاتر روند رو به رشدی دارد.
انتقال به استفاده بیشتر از پچ پنل ظرفیت بالا
امروزه، مردم توجه بیشتری به شبکه با سرعت بالا 40G و 100G دارند. پچ پنل MPO / MTP ممکن است راه حلی ایده آل برای نصب با ظرفیت بالا باشد. استقرار پچ پنل ظرفیت بالا مزایای بسیاری دارد. این نوع پچ پنل اجرای کابل کشی از SAN و یا سوئیچ شبکه تا پچ پنل فیبر نوری را با یک پچ کورد امکان پذیر کرده و اسقرار آن را راحت تر می کند در ضمن فضای زیادی نیز می تواند در مراکز داده (Data Center) با نصب کابل بیشتر ذخیره شود. نصب و راه اندازی آن آسان تر است چرا که هیچ ابزاری برای نصب کاست در پچ پنل مورد نیاز نمی باشد، و زبانه Push-Pull برای کاهش مشکلات در اتصالات کابل در پچ پنل استفاده می شود. پچ پنل با ظرفیت بالا یک راه حل مقرون به صرفه است که بر تراکم و ازدحام کابل کشی در شبکه های پهنای باند بالا غلبه می کند.
نتیجه گیری
کابل با سازماندهی و محافظت خوب، یک شبکه پایدار را تضمین می کند. پچ پنل فیبر نوری راه حل مناسبی است که تمام الزامات را تأمین می کند. انتخاب صحیح پچ پنل فیبر برای شبکه شما مفید می باشد. شما ممکن است جنبه های مختلف انواع Loaded و Unloaded، اندازه رک، ظرفیت پورت، و غیره را در نظر بگیرید. پچ پنل با ظرفیت بالای فیبر نوری توسط شبکه 40G/100G معرفی شده است . اگر می خواهید از پهنای باند بالا بهتر استفاده کنید، مصرف پچ پنل پورت با ظرفیت بالا به شما توصیه می شود.
تعداد زیادی ماژول های نوری فرم کوچک pluggable و لوازم جانبی شبکه برای انتخاب در بازار وجود دارد. اکثر ماژول های نوری به طور معمول به هر دو روش انتشار و دریافت سیگنال های نوری الکترونیکی عمل می کنند. همه این ماژول های فرستنده و گیرنده (Form Factor) تحت توافقنامه چند منبع ایجاد شده اند. متخصصان صنعت، اطمینان حاصل می کنند که ماژول ها تحت این توافقنامه دقیق ساخته شوند. همه ی فرستنده ها و گیرنده های نوری، در قسمت ماژول، طبق نرخ سرعت ارتباطات قرار داده می شوند. هر ماژول pluggable از نرخ 1Gbps تا 10Gbps را پشتیبانی می کند. هر نرخ پشتیبانی به لوازم جانبی شبکه کمک خواهد کرد تا بهترین عملکرد را برای شبکه داشته باشد.
اصول کلی ماژول های نوری SFP
SFP ماژولهای فرستنده و گیرنده – ماژول های pluggable- بالاترین نرخ تا 10G را دارا می باشند، و از چند رابط LC استفاده می کنند. SFP (فرم pluggable کوچک) را می توان به سادگی به عنوان نسخه ارتقاء یافته GBIC حساب نمود. حجم ماژول SFP نسبت به ماژول GBIC به نصف کاهش یافته است، بنابراین همان پنل را می توان در پیکربندی پورت بیش از دو برابر استفاده نمود. از دیگر ویژگی های ماژول SFP این می باشد که به صورت اساسی GBIC هستند. اقلامی مانند ماژولSFP سیسکو (مینی GBIC سیسکو) معمولا کوچکتر هستند و تنها حدود نیمی از اندازه GBIC اپتیکی را دارا می باشند. سرعت ارسال این ماژول از 100Mbps تا حدود 4Gbps متغیر است. طول انتقال آن ها از حدود 500 متر آغاز می شود و تا 120 کیلومتر می رسد.
ترکیب ماژول های نوری SFP
SFP از سه جزء لیزر (شامل فرستنده TOSA با گیرنده Rossa) و صفحه بورد IC و قطعات خارجی تشکیل شده است. لوازم جانبی شامل بدنه خارجی ، پایه، PCBA، حلقه کششی، قفل، کلید قفل، درپوش لاستیکی می باشد. برای شناسایی آسان ، پارامترهای رنگی حلقه کششی به طور کلی نوع ماژول را شناسایی می کند.
راه طبقه بندی SFP
تقسیم با استفاده از نرخ: 155M/622M/1.25G/2.125G/4.25G/8G/10G,155M و 1.25G استفاده بیشتری دارد، تکنولوژی 10G در حال پیشرفت و استفاده آن روز به روز در حال افزایش می باشد.
تقسیم با توجه به طول موج: 850nm/1310nm/1550nm/1490nm/1530nm/1610nm ، طول موج 850nm برای SFP مالتی مود می باشد و و مسافت انتقال آن زیر 2Km است. طول موج 1310nm/1550nm برای SFP سینگل مود می باشد و مسافت انتقال آن بالای 2Km است. قیمت SFP850nm/1310nm/1550nm به نسبت ارزان تر از سه طول موج دیگر می باشد.
ماژول بدون پوشش در صورتی که بدون علامت باشد به آسانی شما را به اشتباه می اندازد، رنگ حلقه کششی تولید کنندگان باعث می شود که به طور کلی تشخیص SFP به آسانی انجام پذیرد. برای مثال: حلقه کشش سیاه و سفید مالتی مود است و برای طول موج 850nm طراحی شده است. آبی ماژول1310nm ،زرد ماژول 1550nm و بنفش ماژول 1490nm می باشد.
امروزه، شبکه SONET / SDH یک شبکه جهانی است که با روش WDM (مالتی پلکس تقسیم طول موج) برای انتقال سیگنال های نوری متعدد در طول یک فیبر ترکیب می شود. در شبکه های آتی، انتقال با سرعت بالا بی شک روند تغییرات خواهد بود. با الهام از شبکه / SDH SONET، ITU-T ، شبکه ارسال نوری (OTN) برای رسیدن به یک شبکه مقرون به صرفه تر با سرعت بالا با کمک تکنولوژی WDM را تعریف کرده است.
به طور کلی، OTN یک پروتکل رابط شبکه است که در حیطه ITU G.709 قرار می گیرد. OTN قابلیت OAM (عملیات، مدیریت و نگهداری) حامل نوری را اضافه می کند. OTN این اجازه را به اپراتورهای شبکه می دهد که شبکه ها را از طریق ارسال یکپارچه انواع متعددی از پروتکل های قدیمی همگرا کند، در حالی که ارائه انعطاف پذیری مورد نیاز برای پشتیبانی از پروتکل مشتری آینده را نیز دارا باشد. بر خلاف تکنولوژی قبلی SONET / SDH ، OTN یک شبکه به طور کامل شفاف می باشد که برای پشتیبانی شبکه های نوری بر اساس WDM استفاده می شود. از آنجا که فریم های داده های متعدد با هم در یک نهاد واحد در OTN پیچیده شده است،آن را نیز به عنوان "دستگاه بسته بندی دیجیتال" می شناسند.
اصول کار OTN
شما ممکن است بدانید OTN در عمل چگونه کار می کند. در واقع، ساختار کار و فرمت آن بسیار شبیه به شبکه SONET /SDH می باشد. شامل شش لایه در شبکه OTN می باشد: OPU (واحد محموله اپتیکی)، ODU (واحد داده نوری)، OTU (واحد حمل و نقل نوری)، OCH (کانال های نوری)، OMS (بخش مولتی پلکس نوری) و OTS (بخش حمل و نقل نوری).
OPU، ODU و OTU سه حوزه بالاسری از فریم OTN است. OPU شبیه به لایه مسیر SONET / SDH ، که اطلاعات در مورد نوع سیگنال نقشه برداری به محموله و ساختار نقشه برداری را فراهم می کند. ODU شبیه به "خط بالاسری" لایه ای از SONET / SDH می باشد که مانیتورینگ نوری سطح مسیر، سیگنال نشانه های هشدار، حفاظت خودکار تعویض بایت و کانال ارتباطات داده جاسازی شده را اضافه می کند. OTU مانند "بخش خطوط" در SONET / SDH می باشد و آن نشان دهنده یک پورت نوری فیزیکی است که نظارت بر عملکرد و FEC (تصحیح خطا به جلو) را افزایش می دهد. OCH برای تبدیل سیگنال الکتریکی به سیگنال نوری می باشد و حامل طول موجDWDM را ماژوله می کند. OMS چندین طول موج در بخش که بین OADMs (مالتی پلکسر Add-Drop نوری) می باشد را مالتی پلکس می کند. OTS طول موج DWDM ثابت بین هر یک از واحدهای تقویت کننده نوری در خط را مدیریت می کند.
مزایای استفاده از OTN
در استفاده از OTN مزایای زیادی وجود دارد. در مرحله اول، با ارائه سیگنال ارسال شده native transparent کپسوله سازی شده از شبکه در برابر خطرهای نامشخص محافظت می کند و تمام اطلاعات مدیریت شده مشتری را جدا می کند. در مرحله دوم، عمل مالتی پلکس را انجام می دهد برای استفاده از ظرفیت بهینه باعث افزایش کارایی شبکه می شود. در مرحله سوم، با ارائه چند لایه نظارت بر عملکرد قابلیت تعمیر و نگهداری برای انتقال سیگنال ها از طریق شبکه های چند اپراتوری را بهبود می بخشد.
انتقال با سرعت بالا OTN
با تکامل سریع شبکه، استاندارد OTN قادر به بالا بردن سرعت سرویس می باشد. سلسله مراتب مالتی پلکس اجازه می دهد هر سوئیچ OTN و هر پلت فرم WDM به صورت الکترونیکی ، خدمات نرخ پایین تر را، در عرض طول موج با سرعت 10 Gbps ، 40 Gbps ، یا حتی 100 Gbps سوئیچ کند. demultiplexing ،نیاز به طول موج خارجی و استفاده از کتابچه راهنمای کاربر را حذف می کند.
در طول سالیان متمادی، OTN هرگز بهبود خود را متوقف ننموده است. واضح است با توجه به نیاز به انتقال با سرعت بالا، OTN همراه با WDM یک انتخاب بهتر و مناسب تر برای شبکه می باشد. این یک راه مقرون به صرفه برای ساخت یک شبکه ارسال نوری منطبق با خدمات با پهنای باند بالا می باشد . به اعتقاد من، مردم بیشتر و بیشتر از این استاندارد در شبکه خود در آینده نزدیک استفاده خواهند کرد.
با توسعه فناوری ارتباطات نوری، مردم در حال ورود به عصر جدیدی از تبادل اطلاعات می باشند. به منظور غلبه بر محدودیت نرخ داده ها در سیستم ارتباطی سنتی، فناوری WDM و OTDM معمولا برای افزایش پهنای باند فیبر نوری مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، مهم نیست که نوع فناوری که برای ساخت شبکه فیبر نوری استفاده شد است چیست، تکنولوژی مالتی پلکسر Add-Drop فیبرنوری (OADM) در سیستم، مورد نیاز است. این باعث می شود شبکه فیبر نوری قابل انعطاف تر، اختیاری، واضح و روشن شود. OADM در حال حاضر یک جزء کلیدی از تمام شبکه های نوری به منظور افزایش قابلیت اطمینان شبکه و بهره وری می باشد. در این مقاله به معرفی مختصری در مورد دانش مقدماتی OADM می پردازیم.
تعریف OADM
مالتی پلکسر Add-Drop فیبرنوری یا OADM چیست؟ با بیان مشخص، OADM دستگاهی می باشد که در سیستم های مالتی پلکس تقسیم طول موج برای تسهیم و مسیریابی کانال های مختلف نور داخل یا خارج از یک فیبر سینگل مود، مورد استفاده قرار می گیرد. Add اشاره به قابلیت دستگاه برای اضافه کردن یک یا چند کانال طول موج جدید به یک سیگنال WDM با چند طول موج داشته و در مقابل، "drop" اشاره به توانایی برای از بین بردن یک یا چند کانال و عبور آن سیگنال در مسیر شبکه دیگر دارد.
OADM دارای سه بخش اصلی سنتی دی مالتی پلکسر نوری، مالتی پلکسر نوری و یک روش پیکر بندی دوباره بین دی مالتی پلکسر و مالتی پلکسر می باشد. قابلیت دی مالتی پلکسر جدا کردن طول موج از یک فیبر ورودی و ارسال بر روی پورت های مختلف می باشد. مالتی پلکسر، کانال طول موج که از پورت دی مالتی پلکسر آمده را با خروجی سایر پورت های اضافه شده بر روی یک فیبر خروجی، مالتی پلکس می نماید. پیکر بندی دوباره می تواند توسط یک پچ پنل فیبر یا با سوئیچ های نوری که طول موج را به مولتی پلکسر یا به پورت Drop هدایت می کند، عملی شود.
اصول عملکرد OADM
سیگنال WDM شامل کانال طول موج های متعدد می باشد. هنگامی که این طول موج به ورودی اصلی OADM وارد می شود آنها را می توان با توجه به الزامات کاربردها برای ورود به پورت خروجی Drop انتخاب نمود. به طور متناظر پورت های اضافه شده ورودی کانال طول موج مورد نیاز را تأمین می کند. و آن طول موجهای بی ارتباط به طور مستقیم از طریق OADM عبور خواهد کرد و پس از آن با طول موج اضافه شده مالتی پلکس می شود و از خروجی اصلی با هم خارج می شوند.
انواع OADM
OADM ثابت و OADM با قابلیت تنظیم مجدد، دو نوع متداول مورد استفاده OADM می باشند. OADM ثابت برای Add و Drop سیگنال های داده بر روی کانال های WDM اختصاصی استفاده می شود و OADM با قابلیت تنظیم مجدد، به صورت الکترونیکی کانال و انتخاب مسیر یابی از طریق شبکه های نوری را تغییر می دهد.
OADM ثابت یا FOADM دارای ساختار سنتی OADM است. با استفاده از یک فیلتر طول موج dropping و یک مولتی پلکسر برای add کردن یک کانال جدید در همان طول موج انتخاب می کند. برعکس FOADM، OADM با قابلیت تنظیم مجدد یا ROADM یک نوع دینامیک می باشد که توانایی سوئیچ ترافیک از راه دور سیستم WDM در لایه طول موج را دارا می باشد. این نوع، انعطاف پذیری در تغییر مسیر جریان نوری، فراهم می کند و وقفه در سرویس دهی را به حداقل می رساند و توانایی تطبیق و یا ارتقاء شبکه های نوری فناوری های مختلف WDM را فراهم می کند.
نتیجه گیری
OADM یک عنصر مهم از یک شبکه فیبر نوری است. می توان آن را برای هر دو هسته اصلی شبکه در مسافت های طولانی و یا شبکه های مترو کوتاه مستقر نمود و استفاده کرد. OADM ثابت و OADM با قابلیت تنظیم مجدد، دو نوع معمول مورد استفاد آن است. روند آینده در ارتباطات فیبر نوری، توسعه بیشتر OADM می باشد.
فریم توزیع نوری (ODF) برای اتصالات بین کابل های فیبر نوری و دستگاه های ارتباطی نوری و یا در میان دستگاه های ارتباطی استفاده می شود. فریم های توزیع نوری تجهیزات فرعی مهم در سیستم انتقال نوری می باشند، به طور عمده برای اسپلایسینگ ترمینال فیبر نوری ، نصب کانکتور فیبر نوری ، تنظیم مسیر فیبر نوری ، ذخیره سازی پیگتل های اضافی و حفاظت از کابل فیبر نوری، و غیره به کار گرفته می شود.
ODF نقش مهمی برای عملیات ایمن و استفاده منعطف از شبکه های ارتباطی فیبر نوری ایفا می کند. با درجه فزاینده و بالایی از یکپارچه سازی شبکه، فریم توزیع، ترکیب دیجیتال نوری ODF، DDF و واحد توزیع برق را در یک مجموعه ادغام می کند. این تجهیزات برای سیستم های سیم کشی فیبر به سلول، فیبر به ساختمان، ماژول اداری راه دور و ایستگاه پایه بی سیم کوچک استفاده می شود.
در زیرساخت قدیمی ارتباطات فیبر نوری، کابل های فیبر نوری معمولاً دارای چندین کر فیبر نوری هستند و ظرفیت ODF به طور کلی زیر صد پورت بوده که ظرفیت بسیارکم ذخیره سازی پیگتل، نامناسب بودن برای مانور کانکشن ها، بازده عملکرد کمتر، ساختار بسیار ساده و کاستی های دیگری را نشان می دهد.
امروزه ارتباطات نوری به طور گسترده ای در مسافت های طولانی و انتقال تقویت شده شبکه محلی استفاده می شود. فیبر نوری به جهت و مسیر دسترسی به شبکه تبدیل شده است. در سازه های جدید شبکه فیبر نوری که در بسیاری از مکان ها تا آنجا که ممکن است، از کابل با تعداد کر بالا استفاده می شود، به ظرفیت، عملکرد و ساختار فریم توزیع نوری بهتر برای این زمینه ها نیازمندیم.
ساختار ODF
• ساختار رک
1. دارای ساختار به صورت رک
2. ساختار قاب محصور ، نیمه بسته و باز.
3. ارتفاع رک تقسیم به سه دسته 2600 mm، 2200 mm و 2000 mm تقسیم می شود. انتخاب عرض آن به صورت مضرب صحیحی از 120 mm سیستم توصیه می شود ، برای عمق استفاده از اندازه های 300 mm، 450 mm و 600 mm توصیه می شود.
4. تلورانس ابعاد رک نباید از 2mm ± تجاوز کند.
• قطعات متحرک مکانیکی
قطعات متحرک مکانیکی باید دارای چرخش قابل انعطاف باشند، پلاگین مناسب دارای قفل با داشتن قابلیت اعتماد،دارای ساختار، نصب و راه اندازی و تعمیر و نگهداری مناسب باشد. زاویه باز شدن درب نباید کمتر از 110 درجه باشد. فاصله ورق کمتر از 3mm است.
• معرفی شعاع خمش کابل فیبر نوری
کابلی که در درون رک قرار می گیرد شعاع خمش آن نباید کمتر از 15 برابر قطر کابل باشد.
• ساختار فریم
ساختار فریم باید قوی باشد، مونتاژ باید از ثبات بالایی برخوردار باشد و قابل تعویض باشد، هیچ کدام از اتصال دهنده ها شل نباشند و لبه های تیز تجهیزات عملیاتی در معرض، باید گرد و صاف شوند.
• پوشش محافظ، شعاع خمش
کابل فیبر نوری از طریق سوراخ ورق فلزی و چرخش در امتداد ساختار با لبه های تیز تماس پیدا می کند، شما باید پوشش محافظ و بوش را برای جلوگیری از صدمه به کابل نصب کنید. شعاع انحنای هسته فیبر نوری و پیگتل نباید کمتر از 30 میلیمتر باشد.
• سطح رک
پوشش لایه باید دارای سطح صاف، رنگ یکنواخت، بدون sag و کمر، دارای محافظ در تمام انتهای صفحات باشد.
• تار دستگاه از لحاظ محتوا، گرافیک، نمادها و نشانه
ساختار دستگاه از لحاظ محتوا، گرافیک، نمادها و نشانه باید روشن، کامل، صحیح و درست باشد
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
